H oμιλία του τομεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, κ. Ανδρέα Ξανθού στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό:
Διεξάγουμε μια κρίσιμη συζήτηση που αφορά έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας με βάση τη συνθήκη της πανδημίας. Κι εδώ ακούμε την κυβερνητική πλειοψηφία να υποστηρίζει ότι έχουμε μία υπεύθυνη και κυρίως διορατική κυβέρνηση που τα κάνει όλα καλά κι από την άλλη ότι έχουμε μία μίζερη και μεμψίμοιρη αντιπολίτευση. Για τη διορατικότητα της Κυβέρνησης να θυμίσω ότι ένα χρόνο πριν ο Πρωθυπουργός μας έλεγε ότι διανύουμε το τελευταίο μίλι προς την ελευθερία, ότι ήρθε το εμβόλιο και τελειώσαμε με την πανδημία, ότι επιστρέφομε στην κανονικότητα, σε πείσμα όλων των έγκυρων επιστημονικών προβλέψεων.
Ακόμη και τώρα, που στην Ευρώπη υπάρχει τεράστια ανησυχία και εγρήγορση, τώρα που έχουμε επιδρομή νέων μεταλλάξεων, που θέτουν τα συστήματα υγείας και τις κοινωνίες σε μία κατάσταση συναγερμού, μας φέρνετε έναν προϋπολογισμό, που βασική του παραδοχή είναι ότι η πανδημία τελειώνει και ως εκ τούτου πρέπει να συρρικνωθεί η δημοσιονομική παρέμβαση.
Και βεβαίως είναι πρόκληση να έρχεστε εδώ και να μας λέτε ότι η κριτική για την υγειονομική πανωλεθρία που βιώνει αυτή την περίοδο η χώρα, για την κατάρρευση όλων των σκληρών δεικτών δεν είναι παρά μεμψιμοιρία της Αντιπολίτευσης. Είμαστε πρώτη χώρα στην Ευρώπη στους θανάτους ανά εκατομμύριο , είμαστε τρίτη χώρα στην Ευρώπη στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα, κάτι που υποδηλώνει την κατάρρευση του ΕΣΥ και την αδυναμία του να καλύψει ζωτικές υγειονομικές ανάγκες, ενώ τον Νοέμβριο η Ελλάδα έχει υποχωρήσει 11 θέσεις όσον αφορά το δείκτη ανθεκτικότητας στην αντιμετώπιση της πανδημίας που παρακολουθεί το πρακτορείο Bloomberg.
Υπάρχουν στοιχεία του ΟΟΣΑ που λένε ότι έχουν τριπλασιαστεί οι ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε τις ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες στο 14,5 % και τις παρέδωσε στο 8% το 2019, μέσα από τη στρατηγική της καθολικής κάλυψης και της πρόσβασης των ανασφάλιστων ανθρώπων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παρέμβαση που περιόρισε την υγειονομική φτώχεια. Τώρα είναι στο 24%.
Βιώνουμε μια συνδημία, όπως είναι ο νέος όρος στη βιβλιογραφία, τη συνύπαρξη δηλαδή της πανδημίας και των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων, που επηρεάζει δραματικά τους δείκτες υγείας των οικονομικά αδύναμων στρωμάτων.
Η άρση αυτών των ανισοτήτων απαιτεί πολιτικές ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής. Απαιτεί δηλαδή αριστερή και προοδευτική πολιτική.
Επιλέγετε να κάνετε λάθος διάγνωση για το χρονικό ορίζοντα της πανδημίας, επιλέγετε τη γραμμή της προσωρινότητας, για να μην υποχρεωθείτε να κάνετε μονιμότερου χαρακτήρα παρεμβάσεις στο σύστημα υγείας και στο κοινωνικό κράτος. Αυτές οι μεγάλες κρίσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με κινήσεις παγκόσμιας αλληλεγγύης, όπως η πρωτοβουλία για την άρση της πατέντας. Για να αυξήσουμε την παραγωγική δυνατότητα για τα εμβόλια και τα νέα φάρμακα σε όλο τον κόσμο. Έχετε κάνει καμία κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση; Καμία. Γιατί στοιχίζεστε πίσω από την γραμμή της Γερμανίας και των «δορυφόρων» της, που λίγο πολύ μας λένε «κάτω τα χέρια από τα ιερά και τα όσια της φαρμακοβιομηχανίας».
Και μας φέρνετε έναν προϋπολογισμό, που εν μέσω αυτής της υγειονομικής κρίσης, εν μέσω της ανασφάλειας για τη δουλειά, για το εισόδημα, για τη ζωή των ανθρώπων, για την ισότητα στη φροντίδα και ειδικότερα στην εντατική θεραπεία, προβλέπει περικοπές. Περικοπές: μείον 820 εκ.€ σε μεταβιβάσεις στο σύστημα υγείας, μείον 560 εκατ.€ στο όριο δαπανών συνολικά του Υπουργείου Υγείας, μείον 280 εκ. ο προϋπολογισμός των Νοσοκομείων και των ΥΠΕ, μείον 124 εκ. ο προϋπολογισμός στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, μείον 60 εκατ. ο προϋπολογισμός για επικουρικό προσωπικό, μείον 245 εκ. ο προϋπολογισμός παροχών του ΕΟΠΥΥ, μείον 16 εκ. ο προϋπολογισμός για τους ιδιώτες παρόχους, συν 100 εκατ. € για τη φαρμακευτική δαπάνη. Από αυτόν τον προϋπολογισμό η μόνη ευνοημένη κοινωνική ομάδα στον χώρο της υγείας είναι οι φαρμακοβιομήχανοι.
Αυτή είναι η κοινωνική σας μεροληψία! Είναι πρόκληση να μιλάτε για ευαισθησία, για αξιοπιστία, για αξιοπρέπεια.
Πρέπει να μπουν άλλες προτεραιότητες. Πρέπει να επιμεριστεί ο όγκος των περιστατικών και εκτός ΕΣΥ. Κινδυνεύουμε η επόμενη μέρα στο ΕΣΥ να είναι σεληνιακό τοπίο. Πρέπει να δοθεί ένα σήμα μακροπρόθεσμης παρέμβασης, βελτίωσης των εργασιακών και μισθολογικών συνθηκών, μόνιμης στελέχωσης και κινήτρων προσέλκυσης γιατρών στις άγονες περιοχές και ειδικότητες. Διαφορετικά θα υπογράψετε τη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Νέες ανάγκες έχουν έρθει στο προσκήνιο: ΠΦΥ, οικογενειακός γιατρός, κοινοτική φροντίδα, κατ’ οίκον παρακολούθηση, επείγουσα ιατρική, μετανοσοκομειακή φροντίδα, αποθεραπεία-αποκατάσταση, ιατρική της εργασίας, περιβαλλοντική υγεία, γηριατρική φροντίδα, αναδιοργάνωση των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας. Που είναι αυτές οι νέες ανάγκες; Υπάρχουν αυτά στον προϋπολογισμό σας;
Το κρίσιμο πολιτικό δίλημμα είναι νέο ΕΣΥ, ενισχυμένο με νέες υπηρεσίες και επιπλέον πόρους ή το σχέδιο σας για εκχώρηση των «φιλέτων» του στην ιδιωτική αγορά και στις ασφαλιστικές εταιρείες μέσω των ΣΔΙΤ ;
Σε αυτό το δίλημμα και στην ανάγκη μιας προοδευτικής πολιτικής που θα μειώνει ανισότητες και θα σέβεται την αξιοπρέπεια των εργαζόμενων στο ΕΣΥ, αλλά και την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των ασθενών, οφείλουν να τοποθετηθούν και οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις.
Αυτή η νεοφιλελεύθερη και αυταρχική Κυβέρνηση έχει αποτύχει. Δεν μπορεί να διασφαλίσει ούτε τη θωράκιση του συστήματος υγείας, ούτε την κοινωνική συνοχή, ούτε την αξιοπιστία της πολιτικής, με αποτέλεσμα την κρίση εμπιστοσύνης από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Χρειάζεται ένα προοδευτικό πολιτικό σχέδιο, με προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας, του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και του Κράτους Δικαίου.
